Tragedia smoleńska może stać się grubą polityczną kreską, po której każdy ma prawo zaczynać od zera. Z zapomnianą (z racju przemiany) przeszłością, i nową przyszłością. PiS i jej prezes zdają sobie z tego sprawe i, jak dotąd tylko im się to udaje. Jak to mówią, kiedy Jarosław krzyczy - naraża się na śmieszność. Kiedy milczy - budzi przerażenie konkurencji. Nie wiem, czy do końca można tak prowadzić kampanię, ale napewno taki jej styl rozwściecza Tuskownię. To, co jest plusem dla PiSu to fakt, że po katastrofie wielu spojrzało inaczej na starą rzeczywistość. Doszło do czasowej (delikatnej w swej żywotności) przemiany która polega na czymś niewiarygodnym: dotychczasowi przeciwnicy przede wszystkim PiSowego pieniactwa przeszli metamorfozę, gotowi, dysponować swoim głosem może nie na partię, ale na człowieka sterującego tą partią, a kandydującego na najwyższy (choć mało praktyczny dla aktywnych polityków, takich jak Jarosław) urząd. Kaczyński ma zatem wielką szansę. Na szczęście dla przeciwników, jego elektorat, ten najbardziej zaangażowany, również w Internecie - tzw. cyberPiSiory może popsuć dobrą passę swoją nachalną postawą, nieodłącznym zgrzytem szczęk, warczących na wszystko i wszystkich, którzy nie podzielają ich zdania. Może zatem warto, dla powodzenia waszego szefa, założyć sobie czasowo i dobrowolnie smycz i kaganiec?
